Varsity debuut
Blijf op de hoogte en volg Luc
28 September 2016 | Verenigde Staten, Salt Lake City
Hallo allemaal,
Ik heb de tijd van mijn leven hier!! Ondertussen ga ik nu al 5 weken naar school en ken ik al heel wat mensen. De hoogtepunten stapelen zich op. Zo heb ik vrijdag mijn debuut gemaakt in de Varsity game. Ik ben eigenlijk een wide receiver maar ik werd in het veld gezet als defensive lineman. Toen coach me vertelde welke positie ik ging spelen wist ik eigenlijk niet wat die bedoelde. Totdat een van de “big guys” naar me toe kwam en zei dat ik naast hem mocht staan. Eerst dacht ik dat het een grap was maar tot mijn verbazing werd ik gewisseld voor een jonge die 190 was en rond de 120 kilo woog. Ik dacht dat het een downgrade was voor ons team maar de coach dacht daar anders over. Voor degene die niet weten wat een defensive lineman is, dit zijn de mensen die door de offensive lineman proberen te komen en de bal proberen af te pakken. Ja ik stond tegenover jongens die 120 kilo wogen. Natuurlijk zou je denken dat ik vierkant onder het gras gelopen zou worden, maar dit viel tot mijn verbazing wel mee. Ik slipte door de muur heen (waarschijnlijk omdat ik niet groot genoeg ben). Leek wel alsof ik gemaakt was voor deze positie. Het is echt een eer om mee te mogen doen op het hoogste niveau. De sfeer is geweldig. Het gehele team was me aan het aanmoedigen. Dit gaf me steun en ik voelde me zeker van mijn zaak. Na de wedstrijd zijn we met wat vrienden naar mijn huis gegaan en hebben we in de hottub gezeten. Dit was wel lekker na de koude wedstrijd.
Over school valt niet erg veel te vertellen buiten het feit dat ik met plezier naar school ga. School is zo anders hier dan dat in Nederland. Het is zo veel makkelijker hier. De Amerikanen zijn niet de slimste mensen die ik ken. Zo kreeg ik de vraag op school of wij ook bomen in ons land hadden. Ik dacht dat het een grapje was maar de jongen die het vroeg was serieus.
We zitten deze week op 1/8 van school alweer. De tijd vliegt voorbij. We hadden dit weekend een extra lang weekend omdat we een mijlpaal bereikt hebben volgens de school.
Daarnaast was de begrafenis van mijn oma dinsdag in de morgen om 5 uur SLC tijd. Ik ben heel erg blij dat ik erbij kon zijn door middel van skype. Ik heb op een mooie manier afscheid van haar kunnen nemen en dit is het belangrijkste.
Het is erg gek maar er ligt al sneeuw op de top van de berg. Dit kan ik vanuit mijn tuin zien. Het is erg raar want waar ik woon 4544 ft hoog is het gewoon 20 graden met zon. Ik probeer niet te ver vooruit te kijken want ik probeer van elk moment te genieten. Maar ik verheug me nu al op het skiseizoen.
Dit was mijn update dan weer!
Ik heb de tijd van mijn leven hier!! Ondertussen ga ik nu al 5 weken naar school en ken ik al heel wat mensen. De hoogtepunten stapelen zich op. Zo heb ik vrijdag mijn debuut gemaakt in de Varsity game. Ik ben eigenlijk een wide receiver maar ik werd in het veld gezet als defensive lineman. Toen coach me vertelde welke positie ik ging spelen wist ik eigenlijk niet wat die bedoelde. Totdat een van de “big guys” naar me toe kwam en zei dat ik naast hem mocht staan. Eerst dacht ik dat het een grap was maar tot mijn verbazing werd ik gewisseld voor een jonge die 190 was en rond de 120 kilo woog. Ik dacht dat het een downgrade was voor ons team maar de coach dacht daar anders over. Voor degene die niet weten wat een defensive lineman is, dit zijn de mensen die door de offensive lineman proberen te komen en de bal proberen af te pakken. Ja ik stond tegenover jongens die 120 kilo wogen. Natuurlijk zou je denken dat ik vierkant onder het gras gelopen zou worden, maar dit viel tot mijn verbazing wel mee. Ik slipte door de muur heen (waarschijnlijk omdat ik niet groot genoeg ben). Leek wel alsof ik gemaakt was voor deze positie. Het is echt een eer om mee te mogen doen op het hoogste niveau. De sfeer is geweldig. Het gehele team was me aan het aanmoedigen. Dit gaf me steun en ik voelde me zeker van mijn zaak. Na de wedstrijd zijn we met wat vrienden naar mijn huis gegaan en hebben we in de hottub gezeten. Dit was wel lekker na de koude wedstrijd.
Over school valt niet erg veel te vertellen buiten het feit dat ik met plezier naar school ga. School is zo anders hier dan dat in Nederland. Het is zo veel makkelijker hier. De Amerikanen zijn niet de slimste mensen die ik ken. Zo kreeg ik de vraag op school of wij ook bomen in ons land hadden. Ik dacht dat het een grapje was maar de jongen die het vroeg was serieus.
We zitten deze week op 1/8 van school alweer. De tijd vliegt voorbij. We hadden dit weekend een extra lang weekend omdat we een mijlpaal bereikt hebben volgens de school.
Daarnaast was de begrafenis van mijn oma dinsdag in de morgen om 5 uur SLC tijd. Ik ben heel erg blij dat ik erbij kon zijn door middel van skype. Ik heb op een mooie manier afscheid van haar kunnen nemen en dit is het belangrijkste.
Het is erg gek maar er ligt al sneeuw op de top van de berg. Dit kan ik vanuit mijn tuin zien. Het is erg raar want waar ik woon 4544 ft hoog is het gewoon 20 graden met zon. Ik probeer niet te ver vooruit te kijken want ik probeer van elk moment te genieten. Maar ik verheug me nu al op het skiseizoen.
Dit was mijn update dan weer!
-
28 September 2016 - 15:49
Rob:
Hoi Luc,
Geweldig enthousiast verhaal heb je weer. Klinkt allemaal zo vet joh. Mooi dat je er zelf ook zo van kunt genieten. Ik heb trouwens wel de uitslag van je wedstrijd gemist ;) .
Daarnaast moet ik vooral niet vergeten te vertellen dat wij met Veteranen A afgelopen wekend met 8-1 bij Geldrop hebben gewonnen. Je vader was in bloedvorm!! (zo tevreden Joost??)
N.b. Verder mis ik nog wat foto's op deze site. Ligt dat aan mij of mijn instellingen? Ik wil natuurlijk wel klaar zijn voor het moment dat je de foto stuurt van jou in een cheerleader pakje ;)
Beloofd is beloofd!
Have fun, Rob -
28 September 2016 - 18:24
Van Hoof:
Hoi Luc,
Hoeveel druk je?
ik denk dat je rond de mei al toch die borstspieren zult zien.
Misschien ben je dan ook wel al een big guy
succ6 en goed economie studeren!
Groetjes
Elwin -
29 September 2016 - 13:12
Mirjam :
Ha Luc, wat een leuk verslag weer! De twee mooiste zinnen vind ik: 'de hoogtepunten stapelen zich op' en 'ik probeer van elk moment te genieten'. 'De Amerikanen zijn niet de slimste mensen die ik ken' is een goede derde. Haha. Je enthousiasme spat ervan af. Gaaf!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
