Kerstmis, NYE, Washington state en Oklahoma

Op dinsdag 13 december zijn we weer gaan snowboarden. Dit was wel erg cool omdat het net gesneeuwd had dus lagen er 10 inches of “fresh powder”. S ‘avonds vertelde mijn host ouders dat ze wel een Christmas list van mij verwachtten. In eerste instantie was ik erg enthousiast en erg dankbaar. Later begin je dan toch wel te twijfelen want moet je nu cadeaus gaan vragen aan mensen die al veel voor je betalen en niet je echte ouders zijn. Ik voelde me een beetje in een split want enerzijds wil je het echte zoon gevoel hebben, dit betekent dat ik gewoon zou vragen wat ik wilde hebben, maar anderzijds voelt het toch wel anders. Doordat ik zo aan het twijfelen was had ik een van de zonen van Joyce en Kent een tekst gestuurd. Hij vertelde mij dat ik gewoon een lijst moest maken en deel moest nemen aan kerstmis, dit is dus ook wat ik gedaan heb.
Op woensdag 14 december ben ik met mijn winterdance date gaan shoppen want we moesten toch wel passende truien hebben. Normaal gesproken ben ik totaal niet zo van het shoppen maar met haar vond ik het helemaal geen probleem. Uiteindelijk na een uur winkelen hadden we nog niets gevonden. Dus hadden we maar afgesproken dat voor de ander een trui zouden kopen omdat de dans al op zaterdag was.
Die avond ben ik naar de mal gegaan met mijn vrienden. Ik weet niet hoe we op het idee zijn gekomen maar we wilde een fancy foto gaan nemen met de kerstman. Uiteindelijk kwam het erop neer dat we zonder een T-shirt de foto zouden nemen en alleen een stropdas omhadden. Dus we gingen allemaal in een vest naar binnen met eigenlijk niks eronder behalve een stropdas. Ik was wel zenuwachtig want ik wilde toch niet het outlet uitgevergooid worden en er waren heel veel mensen. Uiteindelijk hadden we het gewoon gedaan en ik heb er een super herinnering aan over gehouden maar ook een erg leuke foto.
Donderdag 15 december heb ik een nieuw record gezet voor dumbel bench waar ik erg trost op ben. Ik heb dumbels 34 kg 5x gelift. Amerika heeft me zo veel sterker gemaakt. En hopelijk blijft het dat nog steeds doen!!
Zaterdag was de dans, hier had ik me erg op verheugd. Ik had Kaylen (mijn date) vertelt dat ik haar trui had. Ik had haar niet verteld dat ik de maat xl gekocht had en zij heeft een medium nodig. Hier kon ze wel om lachen en daar was ik toch wel blij mee. Onze dag activiteit was schaatsen. Volgens mij was dit de eerste keer dat ik het ijs opging in 3 jaar. Dus ik begon toch wel lekker met het vasthouden van de reling. Kaylen vond dat ik toch maar mee naar het midden moest komen. Hier was ik het niet mee eens totdat zij aanbood om handjes vast te houden. Opeens was ik erg overtuigd.
Na het schaatsen zijn we gaan uit eten. Daarna zijn we naar de dans gegaan, dit was weer erg leuk! Na de dans zijn we naar een van de jongens zijn huis gegaan en hebben we met zijn allen een film gekeken. Na de dans heb ik haar naar huis gebracht en ben ik maar naar bed gegaan want het was 2 in de nacht en kerk was de dag erna om 9 uur s ‘ochtends.
Dinsdag 20 december zijn we naar de beroemde Salt Lake Tempel gegaan. Dit is de eerste en meest beroemde tempel die de mormonen hebben. Eerst zijn we gaan winkelen in Salt Lake. Daarna hebben we een heerlijk diner gehad in een mooi restaurant. Het restaurant was naast de tempel en op de 10de verdieping dus je kon zo op de tempel kijken. Na het heerlijke diner zijn we naar de tempel gegaan en hebben we een beetje rondgekeken. Alleen mormonen mogen de tempel in dus ik mocht er helaas niet naar binnen.
Woensdag 21 december begon de vakantie voor ons. Hier hebben we meteen gebruik van gemaakt. Zaterdag avond was Christmas Eve. Dit betekent dat je met de gehele familie bij elkaar komt en de hele dag eet.
Op zondag 25 december was het kerstdag, maar eerst moesten we toch nog wel naar de kerk omdat het zondag was. Toen we eenmaal terug kwamen van de kerk mocht ik mijn cadeautjes uitpakken. Mijn host ouders hebben zich zeker niet ingehouden met het kopen van cadeaus want alles wat ik gevraagd had heb ik gekregen. Daarnaast lag er ook nog eens een goede 6 inches sneeuw. Dit was de eerste echte witte kerstmis die ik heb meegemaakt. Hier moest ik toch wel gebruik van maken, daarom ben ik naar buiten gegaan en ben ik sneeuw engeltjes gaan maken.
Dinsdag 27 december in de avond kwamen we met het geniale idee om woensdag 28 december naar Bear Lake te gaan, dit ligt in Idaho. Dit was een reis van ongeveer 3 uur met de auto. Aangezien niemand nog zijn ouders had gevraagd moest dat toch allemaal wel even snel gebeuren. Die avond rond 11 uur was het allemaal geregeld. De dag erna zijn we in de middag rond 1 uur vertrokken. We zouden in Bear Lake blijven tot en met 1 januari.
Parkers ouders hebben een huisje in Bear Lake, dit huis is een gated community. Dit betekende dat zijn een poolhuis hadden met een zwembad een gym en een pooltafel voor al de inwoners. Daarnaast stond er ook nog een speakerinstallatie daar. Wij noemde onszelf de nacht bewaking omdat we rond 11 uur s ‘avonds naar binnen gingen en we vertrokken om 6 in de morgen. Dit zijn precies de tijden dat het poolhuis gesloten is. Met nieuwjaar zijn we met zijn viertjes (Parker, Hayden en Landon) de stad ingegaan waar we nieuwjaar hebben doorgebracht. Dit weekend is onvergetelijk omdat we zo veel plezier met zijn vieren gehad hebben. Je kunt het vergelijken met een hockeykamp alleen dan echt zonder regels.
Op 3 januari had ik mijn eerste basketbal wedstrijd. Ik speel in een JJAZ team, dit is een team dat je maakt met vrienden en je speelt tegen leeftijdsgenoten die ook een team gemaakt hebben. Dit was de eerste basketbal wedstrijd die ik in mijn leven gespeeld heb. 20 minuten voor de wedstrijd had ik toch even snel de spelregels gelezen. Helaas hadden we onze eerste wedstrijd verloren, gelukkig hebben we nog 9 te gaan voordat de zijn.
Op vrijdag morgen 5 januari zijn we naar Washington State gegaan. Dit was een rit van 9 uur, hier had ik niet zoveel problemen mee want de auto die we rijden is super groot dus ik had genoeg been ruimte en heb lekker een paar filmpjes gekeken en heb ook nog geslapen. De reden dat we naar Washington state zijn gegaan is omdat een van de kleinkinderen van Joyce en Kent werd gedoopt. Dit doen ze in de mormoonse kerk vanaf de leeftijd 8. Het was erg leuk om naar Washington state te gaan omdat het klimaat er anders is dan dat het in Salt Lake City is, daarnaast vind ik het ook erg leuk om de familie te zien. Toen we eenmaal aankwamen, rond 5 uur Washington Time, zijn we meteen wat gaan eten met de familie omdat wij erg hongerig waren. We verbleven in een appartement dat Lauren en Ian hebben. Toen we eenmaal later in de avond aankwamen in dit appartement bleek het super koud te zijn. Na een uur de verwarming aan te hebben was de temperatuur maar 4 graden gestegen en was het dus nog steeds super koud (13 graden). We hebben hier gewoon lekker wat grapjes over gemaakt en dan was het ook goed.
Op zaterdag was de doopplechtigheid, dit heb ik al vaker meegemaakt en was het dus niet meer erg speciaal. Die zaterdag middag gebeurde toch iets wat me nog lang wil bijstaan. Toen mijn host ouders, Lauren en Ian het huis verlieten om iets te gaan bezichtigen kreeg de oudste dochter van Lauren en Ian een stun gun die ze constant bij zich moest dragen. Dit vond ik erg vreemd omdat ik niet begreep waarom ze dit moest. Later toen ik aan Ian vroeg waarom dit zo was vertelde hij mij dat hij bang is voor inbrekers en mensen die ongewenst binnen komen, dit was dus een soort van zelfverdediging.
Op zondag ging de kerk niet door omdat er 5 inches sneeuw was gevallen die nacht, hier had ik natuurlijk totaal geen problemen mee.
Dinsdag 10 januari hadden we een JJAZ basketbal wedstrijd. Deze hadden we gewonnen met 20 punten verschil daarnaast begin ik basketbal wel leuker te vinden en begin ik de regels al beter te begrijpen.
Woensdag avond had ik mijn eerste baseball training, in het begin was ik wel erg zenuwachtig omdat ik nog nooit echt baseball heb gespeeld. We begonnen met de bal een beetje over te gooien. Al snel vloog de bal toch wel al met een snelheid van 75 mph. Daarna ging ik de kooi in om een paar ballen te raken. Mitch had de coach verteld dat het mijn eerste keer was en of die rustig op mij kon beginnen. Nadat ik de eerste twee ballen raakte vloog de bal toch wel al een stuk sneller. Ik vind baseball erg leuk en zal het voor nu dan ook nog wel blijven spelen indoor. Ik moet wel gaan kijken of ik een kans heb om het eerste team te halen en anders ga ik gewoon voor het tweede spelen. Dus voor nu blijf ik gewoon iedere woensdag en donderdag avond open gym training doen.
Donderdag 12 januari was “my halfway day” dit betekent dat ik 150 dagen in Amerika ben en dat ik ook over 150 dagen vertrek.
Vrijdag ben ik naar Oklahoma gevlogen om familie te bezoeken voor wederom een doop van een kleinkind van Joyce en Kent. Ik ben erg dankbaar dat mijn host ouders mij zoveel van Amerika laten zien, hierdoor realiseerde ik me ook hoeveel geluk ik heb met mijn plaatsing. Daarnaast ben ik vrijdag ook begonnen met het schrijven van dit verhaal.
Nu op dit moment is het dinsdag en zit ik in het vliegtuig op weg naar huis vanuit Oklahoma.